اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/دوشم از کوی مغان دست به دست آوردند

by اوحدی مراغه‌ای

	دوشم از کوی مغان دست به دست آوردند			از خرابات سوی صومعه مست آوردند
	هیچ می‌خواره ندارد طمع حور و بهشت			این بشارت به من باده پرست آوردند
	ساقیانش، ز می عشق چو گردیدم مست			به می دیگرم از نیست به هست آوردند
	زلف و خال و خط خوبان همه رنجست، آنها			از کجا این همه تشویش به دست آوردند؟
	این شگرفان که نگنجند در آفاق از حسن			در چنین سینه‌ی تنگ از چه نشست آوردند؟
	قلب سالوس و ریا را نشکستند درست			مگر این قوم که در زلف شکست آوردند
	اوحدی را چو ازین دایره دیدند برون			زود در حلقه‌ی آن زلف چو شست آوردند