اوحدی مراغهای (غزلیات)/دلم در دام عشق افتاد هیلا
ظاهر
دلم در دام عشق افتاد هیلا | فتاده هر چه بادا باد هیلا | |||||
چو دل را در غمش فریادرس نیست | مرا از دست دل فریاد هیلا | |||||
بر آب چشم من کشتی برانید | که توفان در جهان افتاد هیلا | |||||
بده ساقی، چو کشتی ساغر می | به یاد دجلهی بغداد هیلا | |||||
منم وامق، تویی عذرا وفا کن | تویی شیرین منم فرهاد، هیلا | |||||
ز اشک و سوز و آه من حذر کن | که بارانست و برق و باد هیلا | |||||
چو داد بیدلان دادی، نگارا | مکن بر جان من بیداد هیلا | |||||
گر از جور تو روزی پیش سلطان | چو مظلومان بخاهم داد هیلا | |||||
مگو از تلخ و شور، ای مطرب، امروز | که خسرو دل به شیرین داد هیلا | |||||
ز قول اوحدی بر بیدلان خوان | غزلهایی که داری یاد هیلا |