اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/دلم بر آتش هجران کباب کرد و برفت

by اوحدی مراغه‌ای

	دلم بر آتش هجران کباب کرد و برفت			تنم به درد جدایی خراب کرد و برفت
	مرا به وصل خود آهسته وعده‌ای می‌داد			ولی چه سود؟ که ناگه شتاب کرد و برفت
	بتی که دامن وصلش به چنگم آمده بود			ز هجر ناله‌ی من چون رباب کرد و برفت
	دو چشم او چه خطاها که داشت اندر سر!			چو دید قامتش آنرا صواب کرد و برفت
	در آرزوی نگاری گداختم چو نبات			که شکرش نمکم بر کباب کرد و برفت
	در آب و آتشم از هجر آنکه بی‌رخ خویش			دلم پر آتش و چشمم پر آب کرد و برفت
	چو اوحدی ز رخش بوسه خواستم بی‌زر			لبش مرا به خموشی به خواب کرد و برفت