اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/دلا، دگر قدم از کوی دوست بازمکش

از ویکی‌نبشته
اوحدی مراغه‌ای (غزلیات) از اوحدی مراغه‌ای
(دلا، دگر قدم از کوی دوست بازمکش)
  دلا، دگر قدم از کوی دوست بازمکش کنون که قبله گرفتی سر از نماز مکش  
  بر آستانه‌ی معشوق اگر دهندت بار طواف خانه کن و زحمت حجاز مکش  
  ز ناز کردن او ناله چیست؟ شرمت باد ترا که گفت: کزو کام جوی و ناز مکش؟  
  نسیم باد، بده بوی آن نگار و دگر مرا در آتش اندوه در گداز مکش  
  ز من به حلقه‌ی آن قبله‌ی طراز بگوی که: بیش بر رخم از خون دل تراز مکش  
  چو بوسه نمی‌دهی رخ به عاشقان منمای چو دانه نیست درین عرصه دام باز مکش  
  ازین سپس که ببینم بخواهمش گفتن که: پرده بر رخت، ای یار دلنواز مکش  
  کشیدم آن سر زلف دراز را روزی به طیره گفت که: اوحدی، دراز مکش  
  گرت خزینه‌ی محمود نیست درست طمع دلیر در شکن طره‌ی ایاز مکش