اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/خود را ز بد و نیک جدا کردم و رفتم

by اوحدی مراغه‌ای

	خود را ز بد و نیک جدا کردم و رفتم			رستم ز خودی، رخ به خدا کردم و رفتم
	آن نفس به همی، که گرفتار علف بود			او را چو خران سر به چرا کردم و رفتم
	کام همگان محنت و ناکامی من بود			کم گفتم و آن کام فدا کردم و رفتم
	هر فرض که از من به همه عمر قضا شد			در یک رکعت جمله قضا کردم و رفتم
	هر قرض که در گردن من بود ز غیری			از خون دل و دیده ادا کردم و رفتم
	روی همگان چونکه به محراب ریا بود			من پشت برین روی و ریا کردم و رفتم
	پای دلم از هر هوسی سلسله‌ای داشت			از پای دل آن سلسله وا کردم و ر فتم
	تن را به نم چشم فرو شستم و شد پاک			دل را به غم عشق دوا کردم و رفتم
	دیدم که: دل اوحدی این جا بگرو بود			او را به دل خویش رها کردم و رفتم