اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/تا دلم بر رخ چون ماه تمامت باشد

by اوحدی مراغه‌ای

	تا دلم بر رخ چون ماه تمامت باشد			ناله و زاری من بر در و بامت باشد
	در قیامت همه را چشم بسویی و مرا			چشم سوی تو و گوشم به سلامت باشد
	وصل روی تو جهانی ز خدا میخواهند			تا کرا خواهی و پروای کدامت باشد؟
	تو، که از ناز و تکبر بر خود خاصان را			ندهی بار، کجا میل به عامت باشد؟
	بر من خسته چو وصل تو بگردید حلال			مرو اندر پی خونم، که حرامت باشد
	ز آتش و آب مکن چشم و دلم را ویران			تا چو تشریف دهی جا و مقامت باشد
	رایگان بنده بسی داری و چاکر بیحد			اوحدی، نیز رها کن، که غلامت باشد