اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/به خرابات گذارم ندهند از خامی

by اوحدی مراغه‌ای

	به خرابات گذارم ندهند از خامی			سوی مسجد نتوانم شدن از بدنامی
	صوفی رندم و معروف به شاهدبازی			عاشق مستم و مشهور به درد آشامی
	سر ز ناچار بر آورده به بی‌سامانی			تن ز ناکام فرو داده به دشمن کامی
	حال می خوردنم از روزن و سوراخ به شب			همه همسایه بدیدند ز کوته بامی
	آن زبونم که اگر بر سر بازار بری			بیسخن مال مرا خاص شناسد عامی
	دشمنم گر نتواند که ببیند نه عجب			دوست نیزم نتواند ز ضعیف اندامی
	اوحدی‌وار به صد بند گرفتارم، لیک			تو درین بند ندانی که برون از دامی