اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/باز به قول کیست این جور و ستم که میکنی؟

by اوحدی مراغه‌ای

	باز به قول کیست این جور و ستم که میکنی؟			وین دل و دیده‌ی مرا پر تف و نم که میکنی؟
	رنج دل شعیف من گشت فزون ز عشق تو			چون نشود فزون؟ از آن پرسش کم که میکنی
	حال دل شکسته را باز پدید میکند			بر رخ زعفران و شم رنگ به قم که میکنی
	دوش به طنز گفته‌ای: شاد شو از وصال من			شاد کجا شویم؟ از آن چاره غم که میکنی
	طرفه نباشد ار بتو شهر خراب میشود			زین همه قتل و غارت، ای طرفه صنم، که میکنی
	مرهم ریش سینه و داروی درد میشود			خنجر «لا» که میزنی، ناز «نعم» که میکنی
	روی تو گفت: کاوحدی حسن مرا غلام شد			چون نشوم غلام آن لطف و کرم که میکنی؟