اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/ای کون و مکان از تو، اندر چه مکانی خود؟

by اوحدی مراغه‌ای

	ای کون و مکان از تو، اندر چه مکانی خود؟			مثل تو نمی‌یابم، آخر به چه مانی خود؟
	هر کس که تو می‌بینی حالی بتو می‌گوید:			من هیچ نمی‌گویم، دانم که تو دانی خود
	چون ز آتش آن شادی رنگیم نیفزودی			زین دود که بر کردی رنگی برسانی خود
	من فاش همی دیدم روی تو ز هر رویی			اکنون چو نظر کردم از دیده نهانی خود
	کس را چو نمی‌خواهی کاگه شود از حالت			خواهی که نماند کس، تا شاد بمانی خود
	همراه شوی با ما و آنگاه چو کار افتاد			در غم بهلی مار را، تنها بدوانی خود
	چون اوحدی از بیشی عذر تو همی خواهد			دانم که بهر جرمش از پیش نرانی خود