| | | | | | |
| |
ای دل، بیا و در رخ آن حور می‌نگر |
|
بفگن حجاب ظلمت و در نور می‌نگر |
|
| |
برخیز و از شراب غمش مست گرد و باز |
|
بنشین، در آن دو نرگس مخمور می‌نگر |
|
| |
یاری که دل ز دیدن او تازه می‌شود |
|
مستورگو: مباش، مستور می‌نگر |
|
| |
بر خوان عشق حاجت دست دراز نیست |
|
کوته نظر مباش و بهمنشور می‌نگر |
|
| |
وقتی که انگبین وصالش کنند بخش |
|
خوی مگس مگیر و چو زنبور می‌نگر |
|
| |
تنگ شکر به سرد مزاجان بمان و تو |
|
از گوشه‌ای چو مردم محرور می‌نگر |
|
| |
همچون سگ حریص مکن قصد گردران |
|
قصاب را ببین و به ساطور می‌نگر |
|
| |
علت حجاب می‌شود اندر میان خلق |
|
دست از طمع بدار و به فغفور می‌نگر |
|
| |
نزدیک بار اگر ندهندت مجال قرب |
|
بنشین و همچو اوحدی از دور می‌نگر |
|
