اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/ای جان من ز هجر تو در تن بسوخته

از ویکی‌نبشته
اوحدی مراغه‌ای (غزلیات) از اوحدی مراغه‌ای
(ای جان من ز هجر تو در تن بسوخته)
  ای جان من ز هجر تو در تن بسوخته صد دل ز مهر روی تو بر من بسوخته  
  سنگین دل تو در همه عمر از طریق مهر بر حال من نسوخته و آهن بسوخته  
  هردم ز غصه، چیست نگویی مراد تو؟ زین ناتوان عاشق خرمن بسوخته  
  بی‌چهره‌ی چو شمع تو در خلوت تنم دل را چراغ مرده و روغن بسوخته  
  بر درد و داغ و محنت و اندوه و رنج من هم مرد خسته گشته و هم زن بسوخته  
  در مسکنی که این دل مسکین کشیده دم خرمن به باد داده و مسکن بسوخته  
  چون اوحدی مرا ز غمت آتش جگر در آستین گرفته و دامن بسوخته