اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/ای ترک حور زاده، ز تندی و کودکی

by اوحدی مراغه‌ای

	ای ترک حور زاده، ز تندی و کودکی			خون دل شکسته‌ی ما را چه می‌مکی؟
	بگشای زلف و غارت دلها ببین، اگر			از بند زلف دل‌شکن خویش درشکی
	مانند گل ز جامه پدیدار میشود			اندام روشن تو ز خوبی و نازکی
	هر کس که دید روی ترا نیک روز شد			روزت خجسته باد! که ماهی مبارکی
	ترک تو چون کنم؟ که ز ترکی هزار بار			گر تیغ بر سرم شکنی، تاج تارکی
	گویی حسود چاره سگالم چها کند؟			گر بشنود دگر که تو با اوحدی یکی