اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/انجمن شهر ملای گلست
| انجمن شهر ملای گلست | باده بیاور، که صلای گلست | |||||
| ناله‌ی مرغان سحرخوان به صبح | از سر عشقت، نه برای گلست | |||||
| بر رخ خوبان جهان خط کشید | سبزه، که خاک کف پای گلست | |||||
| باغ، که او خاک معنبر کند | سنبل او خواجه سرای گلست | |||||
| پیرهن یوسف مصری، که شهر | پرصفت اوست، قبای گلست | |||||
| سر به در دوست نهادند خلق | در همه سرها چو هوای گلست | |||||
| اوحدی، اینها همه گفتی، ولی | با رخ آن ماه چه جای گلست؟ | |||||