اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/ازین نرگس و گل غرورم مده
| ازین نرگس و گل غرورم مده | وزین عود و شکر بخورم مده | |||||
| چو بیمار عشقم علاجم بکن | چو غم‌خوار مهرم سرورم مده | |||||
| بس این انتظارم به فردا و دی | دگر وعده‌ی دیر و دورم مده | |||||
| ز لطف تو گر در جهنم یمیست | بنارم درانداز و نورم مده | |||||
| اگر لایقم پرده‌ای بر فگن | تمنا و تشویش حورم مده | |||||
| ز غیر تو حاصل بجز رنج نیست | جدایی ز گنج حضورم مده | |||||
| مرا چون تو زنار خود بسته‌ای | قدح بی‌نوای زبورم مده | |||||
| شراب طهور من از دست تست | جزین یک شراب طهورم مده | |||||
| ازین آرزو، تا که من زنده‌ام | دل سخت و نفس صبورم مده | |||||
| چو گستاخ شد در حدیث اوحدی | ز تقریر او ره به طورم مده | |||||