پرش به محتوا

شاهنامه (تصحیح ژول مل)/آغاز کتاب

از ویکی‌نبشته

آغاز کتاب

بسم الله الرحمن الرحیم

  بنام خداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه برنگذرد  
  خداوند نام و خداوند جای خداوند روزی‌ده رهنمای  
  خداوند کیوان و گردان سپهر فروزندهٔ ماه و ناهید و مهر  
  ز نام و نشان و گمان برتر است نگارندهٔ بر شده گوهر است  
  به بینندگان آفریننده را نه بینی مرنجان دو بیننده را  ۵
  نیابد بدو نیز اندیشه راه که او برتر از نام و از جایگاه  
  سخن هر چه زین گوهران بگذرد نیابد بدو راه جان و خرد  
  خرد گر سخن برگزیند همی همان را گزیند که بیند همی  
  ستودن نداند کس او را چو هست میان بندگی را ببایدت بست  
  خرد را و جان را همی سنجد او در اندیشهٔ سخت کی گنجد او  ۱۰
  بدین آلت رای و جان و روان ستود آفریننده را چون توان  
  به هستیش باشد که خستو شوی ز گفتار بیکار یک سو شوی  
  پرستنده باشی و جوینده راه بفرمانها ژرف کردن نگاه  
  توانا بود هر که دانا بود ز دانش دل پیر برنا بود  
  از این پرده برتر سخن‌گاه نیست به هستیش اندیشه را راه نیست  ۱۵