شاهنامه (تصحیح ژول مل)/آغاز کتاب

by فردوسی

آغاز کتاب

بسم الله الرحمن الرحیم

	بنام خداوند جان و خرد			کزین برتر اندیشه برنگذرد
	خداوند نام و خداوند جای			خداوند روزی‌ده رهنمای
	خداوند کیوان و گردان سپهر			فروزندهٔ ماه و ناهید و مهر
	ز نام و نشان و گمان برتر است			نگارندهٔ بر شده گوهر است
	به بینندگان آفریننده را			نه بینی مرنجان دو بیننده را		۵
	نیابد بدو نیز اندیشه راه			که او برتر از نام و از جایگاه
	سخن هر چه زین گوهران بگذرد			نیابد بدو راه جان و خرد
	خرد گر سخن برگزیند همی			همان را گزیند که بیند همی
	ستودن نداند کس او را چو هست			میان بندگی را ببایدت بست
	خرد را و جان را همی سنجد او			در اندیشهٔ سخت کی گنجد او		۱۰
	بدین آلت رای و جان و روان			ستود آفریننده را چون توان
	به هستیش باشد که خستو شوی			ز گفتار بیکار یک سو شوی
	پرستنده باشی و جوینده راه			بفرمانها ژرف کردن نگاه
	توانا بود هر که دانا بود			ز دانش دل پیر برنا بود
	از این پرده برتر سخن‌گاه نیست			به هستیش اندیشه را راه نیست		۱۵