گویند اوستای قدیم دارای ۸۱۵ فصل بوده است منقسم به ۲۱ نساک پاکتاب و در عهد ساسانیان پس از گرد آوری اوستا از آن جمله ۳۴۸ فصل بدست " آمد که آن جمله را نیز به ۲۱ نیک تقسیم کردند و دانشمندان محقق ۲۱ :ـک ساسانی را به ۳۴۵۷۰۰ کلمه برآورد کرده اند و از این جمله امروز ۸۳۰۰۰ کلمه در اوستای فعلی موجود و باقی بتاراج حادثات رفته است . در کتب سنت از جمله در دینکرت روایتی آورده اند و در نامه «تنسر» بشاه مازندران نیز بدان اشاره شده و .... وردی مورخ عرب و جمعی دیگر از مورخان اسلامی هم نقل کرده اند که اسکندر بعداز فتح اصطخر اوستا را که بر دوازده هزار پوست گاو نوشته بودندیر داشت و مطالب علمی آنرا از طب و نجوم و فلسفه بیونانی ترجمه کرد و بیونان فرستاد و خود آن کتاب را بسوزانید. و نیز دینکرت که یکی از کتب قدیم پهلوی است گوید: « دارای دارایان هماک ایستاک وزندجی گون زر تو هشت هچ اوهـر مـزد بت شربت و نیشتک دوپچین . یوک پت دپیکان(شسپیکان - ن ل ) . یوک بت دجوی نیشت داشتن پرمود» در کتاب «شتروهای ایران» گوید: انیک زرتشت دین آورد از فرمان و شتاسپ شه هزار و دوست فرگرت پت دین د پیوریه پت تختکیهای زرین گرت و آپشت وپت گنج هان اتهش نیهاد و انیک گجستک سکندر سوهت واندر او در پاپ فکنددینکرتی هیت خدایان» یعنی: دیگر دارای پسر دارا همگی اوستا وزندرا چنانکه زردشت از هرمزد پذیرفت و نبشت در دو نسخه یکی بگنج شایگان ویکی به در پشت فرمودنگاه دارند ، ( روایت . دیگر ) هزار و دویست فر کرد ( فصل ) بدین دبیری به تختههای زرین تعبیه نمود و نبشت دیگنج آن آتش نهاد، پس سکندر ملعون دینکرت هفت خدایان راسوزانیده در دریا افکند . ۱ - دژنبشت ظاهراً قلعه ای بوده است در آپادانا (تخت جمشید حالیه) زیرا روایت ابن بلخی در فارسنامه این معنی را مصرح است : گوید : « چون زردشت بیامد و شناسف او را
