کلیات سعدی/مواعظ/ثنا و حمد بی‌پایان خدا را

by سعدی

۱– خ

	ثنا[۱] و حمد بی‌پایان خدا را			که صنعش در وجود آورد ما را
	الها قادرا پروردگارا			کریما منعما آمرزگارا
	چه باشد پادشاه پادشاهان			اگر رحمت کنی مشتی گدا را
	خداوندا تو ایمان و شهادت			عطا دادی[۲] بفضل خویش ما را
	وز انعامت همیدون چشم داریم			که دیگر باز نستانی عطا را
	از احسان خداوندی عجب نیست			اگر خط درکشی جرم و خطا را
	خداوندا بدان تشریف عزت			که دادی انبیا و اولیا را
	بدان مردان میدان عبادت			که بشکستند شیطان و هوا را
	بحق پارسایان کز در خویش			نیندازی من ناپارسا را
	مسلمانان ز صدق آمین بگوئید			که آمین تقویت باشد دعا را
	خدایا هیچ درمانی و دفعی			ندانستیم شیطان و قضا را
	چو از بی دولتی دور اوفتادیم			بنزدیکان حضرت بخش ما را
	خدایا گر تو سعدی را برانی			شفیع آرد روان مصطفی را
	محمد سید[۳] سادات عالم			چراغ و چشم جمله انبیا را

---

1. سپاس.
2. بعضی نسخ چاپی: عطا کردی.
3. سرور.