کلیات سعدی/مواعظ/تجدید نظر

by سعدی

تصحیح

۱– قطعهٔ ص ۱۵۶ چنین است:

	کسی گفت عزت بمال اندر است			که دنیا و دین را درم یاورست

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

	خداوند را جاه باید نه مال			و گر مال خواهی بجاه اندرست
	اگر راست خواهی ز سعدی شنو			قناعت ازین هر دو نیکوتر است

۲– قطعهٔ ص ۱۵۹ چنین است:

	در حدود ری یکی دیوانه بود			سال و مه کردی بکوه و دشت گشت

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

	گفت ای آنان که تان آماده بود			گاه قرب و بعد این زرینه طشت
	توزی و کتان بگرما پنج و شش			قند زوقاقم بسرما هفت و هشت
	گر شما را با نوائی بد چه شد؟			ور که ما را بینوائی بُد چه گشت؟

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .