کلیات سعدی/مواعظ/از صومعه رختم به خرابات برآرید

از ویکی‌نبشته

۲۶ – ق

  از صومعه رختم بخرابات برآرید گرد از من و سجادهٔ طامات برآرید  
  تا خلوتیان سحر از خواب درآیند مستان صبوحی بمناجات برآرید  
  آنان که ریاضت کش و سجاده نشینند گو همچو ملک سر بسماوات برآرید  
  در باغ امل شاخ عبادت بنشانید وز بحر عمل درّ مکافات برآرید  
  رو ملک دو عالم بمی یکشبه بفروش گو زهد چهل ساله بهیهات برآرید  
  تا گرد ریا گم شود از دامن سعدی رختش همه در آب خرابات برآرید