کلیات سعدی/غزلیات/چون تنگ نباشد دل مسکین حمامی

از ویکی‌نبشته

۵۹۹ – ط

  چون تنگ نباشد دل مسکین حمامی کش یار هم آواز بگیرند بدامی؟  
  دیشب همه شب دست در آغوش سلامت و امروز همه روز تمنای سلامی  
  آن بودی گل و سنبل و نالیدن بلبل خوش بود دریغا که نکردند دوامی  
  از من مطلب صبر جدائی که ندارم سنگیست فراق و دل محنت زده جامی  
  در هیچ مقامی دل مسکین نشکیبد[۱] خوکردهٔ صحبت که برافتد ز مقامی  
  بیدوست حرامست جهان دیدن مشتاق قندیل بکش تا بنشینم بظلامی  
  چندان بنشینم که برآید نفس[۲] صبح کانوقت بدل میرسد از دوست پیامی  
  آنجا که توئی رفتن ما سود ندارد الا بکرم پیش نهد لطف تو گامی  
  زان عین که دیدی اثری بیش نماندست جانی بدهان آمده در حسرت کامی  
  سعدی سخن یار نگوید[۳] بر اغیار هرگز نبرد[۴] سوختهٔ قصه بخامی  


  1. در هیچ مقامش دل مسکین ننشیند.
  2. اثر.
  3. چگوید.
  4. بیهوده برد.