دیوان کامل وحشی بافقی/دلم را بود از آن پیمان گسل امید یاریها

by وحشی بافقی

۲۶

	دلم را بود از آن پیمان گسل امید یاریها			بنومیدی کشید آخر[۱] همه امیدواریها
	رقیبان را ز وصل خویش تا کی معتبر سازی			مکن جانا که هست این موجب بی‌اعتباریها
	باغیار از تو این گرم اختلاطیها که من دیدم			عجب نبود اگر چون شمع[۲] دارم اشکباریها
	بسد خواری مرا کشتی وفاداری همین باشد			نکردی هیچ تقصیر، از تو دارم شرمساریها
		شب غم کشت ما را یاد باد آن روز خوش[۳] وحشی
		که میکرد از طریق مهر ما را غمگساریها

●

---

1. چ: بدل شد آخر.
2. چ: ابر.
3. چ: آن روزها.