هاتف اصفهانی (غزلیات)/چه گویمت که دلم از جدائیت چون است

by هاتف اصفهانی

	چه گویمت که دلم از جدائیت چون است			دلم جدا ز تو دل نیست قطره‌ی خون است
	تو کرده‌ای دل من خون و تا ز غصه کنی			دوباره خون به دلم پرسیم دلت چون است
	نه زلف و خال و رخ لیلی، آن دگر چیز است			که آفت دل و صبر و قرار مجنون است
	ز مور کمترم و می‌کشم به قوت عشق			به دوش باری، کز حد پیل افزون است
	ز من بریدی اگر مهر بی‌سبب دانم			که این نه کار تو این کار ، کار گردون است
	اگر به قامت موزون کشد دل هاتف			نه جرم او که تقاضای طبع موزون است