هاتف اصفهانی (غزلیات)/نوید آمدن یار دلستان مرا
ظاهر
نوید آمدن یار دلستان مرا | بیار قاصد و بستان به مژده جان مرا | |||||
فغان و ناله کنم صبح و شام و در دل یار | فغان که نیست اثر ناله و فغان مرا | |||||
فغان که تا به گلستان شکفت گل، بادی | وزید و زیر و زبر کرد آشیان مرا | |||||
مرا جدا ز تو ویرانهای است هر شب جای | که سوخت آتش هجر تو خانمان مرا |