هاتف اصفهانی (غزلیات)/زهی از رخ تو پیدا همه آیت خدایی
ظاهر
زهی از رخ تو پیدا همه آیت خدایی | ز جمالت آشکارا همه فر کبریایی | |||||
نسپردمی دل آسان به تو روز آشنایی | خبریم بودی آن روز اگر از شب جدایی | |||||
نبود به بزمت ای شه ره این گدا همین بس | که به کوچهی تو گاهی بودم ره گدایی | |||||
همه جا به بیوفایی مثلند خوب رویان | تو میان خوبرویان مثلی به بیوفایی | |||||
تو درون پرده خلقی به تو مبتلا ندانم | به چه حیله میبری دل تو که رخ نمینمایی | |||||
شد از آشناییش جان ز تن و کنون که بینم | دل آشنا ندارد خبری ز آشنایی | |||||
گرهی اگر چه هرگز نگشودهام طمع بین | که ز زلف یار دارم هوس گرهگشایی | |||||
همه آرزوی هاتف تویی از دو عالم و بس | همه کام او برآید اگر از درش درآیی |