هاتف اصفهانی (غزلیات)/بر دست کس افتد چو تو یاری نه و هرگز

by هاتف اصفهانی

	بر دست کس افتد چو تو یاری نه و هرگز			در دام کسی چون تو شکاری نه و هرگز
	روزم سیه است از غم هجران بود آیا			چون روز سیاهم شب تاری نه و هرگز
	در بادیه‌ی عشق و ره شوق رساند			آزار به هر پا سر خاری نه و هرگز
	گردون ستمگر کند این کار که باشد؟			یاری به مراد دل یاری نه و هرگز
	در خاطر هاتف همه‌ی عمر گذشته است			جز عشق تو اندیشه‌ی کاری نه و هرگز