هاتف اصفهانی (غزلیات)/ای گمشده دل کجات جویم
ظاهر
ای گمشده دل کجات جویم | در دام که مبتلات جویم | |||||
دیروز چو آفتاب بودی | امروز چو کیمیات جویم | |||||
ای مرغ ز آشیان رمیده | در دامگه بلات جویم | |||||
ای کشتهی غمزهی نکویان | از چشم که خونبهات جویم | |||||
ای بیمار ز جان گذشته | کز هر که رسم دوات جویم | |||||
گاهی به دوات چاره خواهم | گاهی به دعا شفات جویم | |||||
کس چارهی درد تو نداند | درمان مگر از خدات جویم | |||||
هاتف پی دل فتاده رفتی | ای هر جایی کجات جویم |