هاتف اصفهانی (غزلیات)/از دل رودم یاد تو بیرون نه و هرگز

by هاتف اصفهانی

	از دل رودم یاد تو بیرون نه و هرگز			لیلی رود از خاطر مجنون نه و هرگز
	با اهل وفا و هنر افزون شود و کم			مهر تو و بی‌مهری گردون نه و هرگز
	از سرو و صنوبر بگذر سدره و طوبی			مانند به آن قامت موزون نه و هرگز
	خون ریختیم ناحق و پرسی که مبادا			دامان تو گیرند به این خون نه و هرگز
	در عشق بود غمزده‌ی بیش ز هاتف			در حسن نگاری ز تو افزون نه و هرگز