نظامی (خسرو و شیرین)/ببین ای هفت ساله قره‌العین
| ببین ای هفت ساله قره‌العین | مقام خویشتن در قاب قوسین | |||||
| منت پروردم و روزی خدا داد | نه بر تو نام من نام خدا باد | |||||
| درین دور هلالی شاد می‌خند | که خندیدیم ماهم روزکی چند | |||||
| چو بدر انجمن گردد هلاکت | بر افروزند انجم را جمالت | |||||
| قلم درکش به حرفی کان هوائیست | علم برکش به علمی کان خدائیست | |||||
| به ناموسی که گوید عقل نامی | زهی فرزانه فرزند نظامی | |||||