ناصر خسرو (قصاید)/ای همه گفتار خوب بیکردار،
ظاهر
ای همه گفتار خوب بیکردار، | بیمزهای و نکو چو دستنبوی | |||||
روی مکن هر سوئی و باز مگرد | از سخن خویش مباش چو گوی | |||||
گوی نهای چون دوروی گشتهستی؟ | گوی کند هر زمان به هرسو روی | |||||
آنچه نخواهی که به درویش مکار | وانچه نخواهی که بشنویش مگوی |