منوچهری (قصاید و قطعات)/الا وقت صبوحست، نه گرمست و نه سردست

by منوچهری

	الا وقت صبوحست، نه گرمست و نه سردست			نه ابرست و نه خورشید، نه بادست و نه گردست
	بیار ای بت کشمیر، شراب کهن پیر			بده پر و تهی گیر که مان ننگ و نبردست
	از آن باده که زردست و نزارست ولیکن			نه از عشق نزارست و نه از محنت زردست
	به جان اندر قوتست و به مغز اندر مشکست			به چشم اندرنورست و به روی اندر، وردست