محتشم کاشانی (قصاید)/تا بدن دستگاه جان باشد
ظاهر
تا بدن دستگاه جان باشد | دست دست خدایگان باشد | |||||
پادشاهی که حکم او همه جا | بر سر خسروان روان باشد | |||||
شیر حربی کزو لباس حیات | بر تن صفدران دران باشد | |||||
شاه طهماسبخان که سپهش | همچو سنجر هزار خان باشد | |||||
آن که نبود برون ز کشور او | هرکه را در زمین مکان باشد | |||||
وانکه زیر نگین بود او را | هرچه در تحت آسمان باشد | |||||
گر به رفع قضا نویسد حکم | اهتمام قدر در آن باشد | |||||
وز به عزل قدر دهد فرمان | اقتضای قضا چنان باشد | |||||
همتش چون به بذل پردازد | کیسه پرداز بحر و کان باشد | |||||
کرمش کیسهای که پر سازد | مخزن گنج شایگان باشد | |||||
ای به جایی که قصد قدر تو را | پایه بر فرق فرقدان باشد | |||||
بام ایوان عرش سای تو را | چرخ نه پایهی نردبان باشد | |||||
جودت ار نرخها کند تعیین | عمر جاوید را یگان باشد | |||||
کان برآرد به زینهار انگشت | چون تو را خامه در بنان باشد | |||||
هرچه گیرد ز بحر و کان ایام | دل و دست تواش ضمان باشد | |||||
دل چو بحر اندر اضطراب افتد | چون کف تو گوهرفشان باشد | |||||
دهر اگر خواهد از تو طول بقا | حشر و نشر اندرین جهان باشد | |||||
میرسد مطلعی دگر که چه زر | در بلاد سخن روان باشد |