محتشم کاشانی (غزلیات از رساله‌ی جلالیه)/چون من کجاست بوالعجبی در بسیط خاک

by محتشم کاشانی

	چون من کجاست بوالعجبی در بسیط خاک			آب حیات بر لب و از تشنگی هلاک
	دارم ز پاک دامنی اندر محیط وصل			حال کسی که سوخته باشد ز هجر پاک
	آن می که می‌دهندم و من در نمی‌کشم			ریزم اگر به خاک شود مرده نشاء ناک
	در دست وصل سوزن تدبیر روز و شب			دل ز احتراز کرده نهان جیب چاک چاک
	دست هوس دراز نسازم به شاخ وصل			از حسرتم اگر رگ جان بگسلد چو تاک
	جامم لبالب از می وصل است و من خجل			کاب حیات ریخته خواهد شدن به خاک
	بر دامنت چو گرد هوس نیست محتشم			گر بر بساط قرب نشینی چو من چه باک