| | | | | | |
| |
ساربانا پرشتابان بار ازین منزل مبند |
|
بس خرابم من یک امروز دگر محمل مبند |
|
| |
حالیا از چشم طوفان خیز من ره دجله است |
|
یک دو روز دیگری این رخت ازین ساحل مبند |
|
| |
غافلی کز من به رویت مانده باقی یک نگاه |
|
در محلی این چنین چشم از من غافل مبند |
|
| |
نیست حد آدمی کز تن برد جان در وداع |
|
روح انسان پیکری تهمت بر آب و گل مبند |
|
| |
یار چون شد عمر در تعجیل بهتر ای طبیب |
|
رو ببند حیله پای عمر مستعجل مبند |
|
| |
داروی منعم مکش در چشم گریان ای رفیق |
|
راه بر سیلی چنین پر زور بی‌حاصل مبند |
|
| |
دل به خوبان بستن ای دل حاصل دیوانگی‌ست |
|
محتشم گر عاقلی دیگر به ایشان دل مبند |
|
