| | | | | | |
| |
هم‌چو آن شیبان که از گرگ عنید |
|
وقت جمعه بر رعا خط می‌کشید |
|
| |
تا برون ناید از آن خط گوسفند |
|
نه در آید گرگ و دزد با گزند |
|
| |
بر مثال دایره‌ی تعویذ هود |
|
که اندر آن صرصر امان آل بود |
|
| |
هشت روزی اندرین خط تن زنید |
|
وز برون مثله تماشا می‌کنید |
|
| |
بر هوا بردی فکندی بر حجر |
|
تا دریدی لحم و عظم از هم‌دگر |
|
| |
یک گره را بر هوا درهم زدی |
|
تا چو خشخاش استخوان ریزان شدی |
|
| |
آن سیاست را که لرزید آسمان |
|
مثنوی اندر نگنجد شرح آن |
|
| |
گر به طبع این می‌کنی ای باد سرد |
|
گرد خط و دایره‌ی آن هود گرد |
|
| |
ای طبیعی فوق طبع این ملک بین |
|
یا بیا و محو کن از مصحف این |
|
| |
مقریان را منع کن بندی بنه |
|
یا معلم را به مال و سهم ده |
|
| |
عاجزی و خیره کن عجز از کجاست |
|
عجز تو تابی از آن روز جزاست |
|
| |
عجزها داری تو در پیش ای لجوج |
|
وقت شد پنهانیان را نک خروج |
|
| |
خرم آن کین عجز و حیرت قوت اوست |
|
در دو عالم خفته اندر ظل دوست |
|
| |
هم در آخر عجز خود را او بدید |
|
مرده شد دین عجایز را گزید |
|
| |
چون زلیخا یوسفش بر وی بتافت |
|
از عجوزی در جوانی راه یافت |
|
| |
زندگی در مردن و در محنتست |
|
آب حیوان در درون ظلمتست |
|
