| | | | | | |
| |
در تحیات و سلام الصالحین |
|
مدح جمله‌ی انبیا آمد عجین |
|
| |
مدحها شد جملگی آمیخته |
|
کوزه‌ها در یک لگن در ریخته |
|
| |
زانک خود ممدوح جز یک بیش نیست |
|
کیشها زین روی جز یک کیش نیست |
|
| |
دان که هر مدحی بنور حق رود |
|
بر صور و اشخاص عاریت بود |
|
| |
مدحها جز مستحق را کی کنند |
|
لیک بر پنداشت گم‌ره می‌شوند |
|
| |
همچو نوری تافته بر حایطی |
|
حایط آن انوار را چون رابطی |
|
| |
لاجرم چون سایه سوی اصل راند |
|
ضال مه گم کرد و ز استایش بماند |
|
| |
یا ز چاهی عکس ماهی وا نمود |
|
سر بچه در کرد و آن را می‌ستود |
|
| |
در حقیقت مادح ماهست او |
|
گرچه جهل او بعکسش کرد رو |
|
| |
مدح او مه‌راست نه آن عکس را |
|
کفر شد آن چون غلط شد ماجرا |
|
| |
کز شقاوت گشت گم‌ره آن دلیر |
|
مه به بالا بود و او پنداشت زیر |
|
| |
زین بتان خلقان پریشان می‌شوند |
|
شهوت رانده پشیمان می‌شوند |
|
| |
زآنک شهوت با خیالی رانده است |
|
وز حقیقت دورتر وا مانده است |
|
| |
با خیالی میل تو چون پر بود |
|
تا بدان پر بر حقیقت بر شود |
|
| |
چون براندی شهوتی پرت بریخت |
|
لنگ گشتی و آن خیال از تو گریخت |
|
| |
پر نگه دار و چنین شهوت مران |
|
تا پر میلت برد سوی جنان |
|
| |
خلق پندارند عشرت می‌کنند |
|
بر خیالی پر خود بر می‌کنند |
|
| |
وام‌دار شرح این نکته شدم |
|
مهلتم ده معسرم زان تن زدم |
|
