مثنوی معنوی/نومید شدن موسی علیهالسلام از ایمام فرعون به تاثیر کردن سخن هامان در دل فرعون
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
گفت موسی لطف بنمودیم وجود | خود خداوندیت را روزی نبود | |||||
آن خداوندی که نبود راستین | مر ورا نه دست دان نه آستین | |||||
آن خداوندی که دزدیده بود | بی دل و بی جان و بی دیده بود | |||||
آن خداوندی که دادندت عوام | باز بستانند از تو همچو وام | |||||
ده خداوندی عاریت به حق | تا خداوندیت بخشد متفق |