مثنوی معنوی/ناپسندیدن روباه گفتن خر را کی من راضیم به قسمت
| گفت روبه جستن رزق حلال | فرض باشد از برای امتثال | |||||
| عالم اسباب و چیزی بی‌سبب | می‌نباید پس مهم باشد طلب | |||||
| وابتغوا من فضل الله است امر | تا نباید غصب کردن هم‌چو نمر | |||||
| گفت پیغامبر که بر رزق ای فتی | در فرو بسته‌ست و بر در قفلها | |||||
| جنبش و آمد شد ما و اکتساب | هست مفتاحی بر آن قفل و حجاب | |||||
| بی‌کلید این در گشادن راه نیست | بی‌طلب نان سنت الله نیست | |||||