| | | | | | |
| |
عزمها و قصدها در ماجرا |
|
گاه گاهی راست می‌آید ترا |
|
| |
تا به طمع آن دلت نیت کند |
|
بار دیگر نیتت را بشکند |
|
| |
ور بکلی بی‌مرادت داشتی |
|
دل شدی نومید امل کی کاشتی |
|
| |
ور بکاریدی امل از عوریش |
|
کی شدی پیدا برو مقهوریش |
|
| |
عاشقان از بی‌مرادیهای خویش |
|
باخبر گشتند از مولای خویش |
|
| |
بی‌مرادی شد قلاوز بهشت |
|
حفت الجنه شنو ای خوش سرشت |
|
| |
که مراداتت همه اشکسته‌پاست |
|
پس کسی باشد که کام او رواست |
|
| |
پس شدند اشکسته‌اش آن صادقان |
|
لیک کو خود آن شکست عاشقان |
|
| |
عاقلان اشکسته‌اش از اضطرار |
|
عاشقان اشکسته با صد اختیار |
|
| |
عاقلانش بندگان بندی‌اند |
|
عاشقانش شکری و قندی‌اند |
|
| |
ائتیا کرها مهار عاقلان |
|
ائتیا طوعا بهار بی‌دلان |
|
