| | | | | | |
| |
چونک موسی بازگشت و او بماند |
|
اهل رای و مشورت را پیش خواند |
|
| |
آنچنان دیدند کز اطراف مصر |
|
جمع آردشان شه و صراف مصر |
|
| |
او بسی مردم فرستاد آن زمان |
|
هر نواحی بهر جمع جادوان |
|
| |
هر طرف که ساحری بد نامدار |
|
کرد پران سوی او ده پیک کار |
|
| |
دو جوان بودند ساحر مشتهر |
|
سحر ایشان در دل مه مستمر |
|
| |
شیر دوشیده ز مه فاش آشکار |
|
در سفرها رفته بر خمی سوار |
|
| |
شکل کرباسی نموده ماهتاب |
|
آن بپیموده فروشیده شتاب |
|
| |
سیم برده مشتری آگه شده |
|
دست از حسرت به رخها بر زده |
|
| |
صد هزاران همچنین در جادوی |
|
بوده منشی و نبوده چون روی |
|
| |
چون بدیشان آمد آن پیغام شاه |
|
کز شما شاهست اکنون چاره‌خواه |
|
| |
از پی آنک دو درویش آمدند |
|
بر شه و بر قصر او موکب زدند |
|
| |
نیست با ایشان بغیر یک عصا |
|
که همی‌گردد به امرش اژدها |
|
| |
شاه و لشکر جمله بیچاره شدند |
|
زین دو کس جمله به افغان آمدند |
|
| |
چاره‌ای می‌باید اندر ساحری |
|
تا بود که زین دو ساحر جان بری |
|
| |
آن دو ساحر را چو این پیغام داد |
|
ترس و مهری در دل هر دو فتاد |
|
| |
عرق جنسیت چو جنبیدن گرفت |
|
سر به زانو بر نهادند از شگفت |
|
| |
چون دبیرستان صوفی زانوست |
|
حل مشکل را دو زانو جادوست |
|
