| | | | | | |
| |
پس عروسی خواست باید بهر او |
|
تا نماید زین تزوج نسل رو |
|
| |
گر رود سوی فنا این باز باز |
|
فرخ او گردد ز بعد باز باز |
|
| |
صورت او باز گر زینجا رود |
|
معنی او در ولد باقی بود |
|
| |
بهر این فرمود آن شاه نبیه |
|
مصطفی که الولد سر ابیه |
|
| |
بهر این معنی همه خلق از شغف |
|
می‌بیاموزند طفلان را حرف |
|
| |
تا بماند آن معانی در جهان |
|
چون شود آن قالب ایشان نهان |
|
| |
حق به حکمت حرصشان دادست جد |
|
بهر رشد هر صغیر مستعد |
|
| |
من هم از بهر دوام نسل خویش |
|
جفت خواهم پور خود را خوب کیش |
|
| |
دختری خواهم ز نسل صالحی |
|
نی ز نسل پادشاهی کالحی |
|
| |
شاه خود این صالحست آزاد اوست |
|
نی اسیر حرص فرجست و گلوست |
|
| |
مر اسیران را لقب کردند شاه |
|
عکس چون کافور نام آن سیاه |
|
| |
شد مفازه بادیه‌ی خون‌خوار نام |
|
نیکبخت آن پیس را کردند عام |
|
| |
بر اسیر شهوت و حرص و امل |
|
بر نوشته میر یا صدر اجل |
|
| |
آن اسیران اجل را عام داد |
|
نام امیران اجل اندر بلاد |
|
| |
صدر خوانندش که در صف نعال |
|
جان او پستست یعنی جاه و مال |
|
| |
شاه چون با زاهدی خویشی گزید |
|
این خبر در گوش خاتونان رسید |
|
