| | | | | | |
| |
رفت پیغامبر به رغبت بهر او |
|
اندر آخر وآمد اندر جست و جو |
|
| |
بود آخر مظلم و زشت و پلید |
|
وین همه برخاست چون الفت رسید |
|
| |
بوی پیغامبر ببرد آن شیر نر |
|
هم‌چنانک بوی یوسف را پدر |
|
| |
موجب ایمان نباشد معجزات |
|
بوی جنسیت کند جذب صفات |
|
| |
معجزات از بهر قهر دشمنست |
|
بوی جنسیت پی دل بردنست |
|
| |
قهر گردد دشمن اما دوست نی |
|
دوست کی گردد ببسته گردنی |
|
| |
اندر آمد او ز خواب از بوی او |
|
گفت سرگین‌دان درون زین گونه بو |
|
| |
از میان پای استوران بدید |
|
دامن پاک رسول بی‌ندید |
|
| |
پس ز کنج آخر آمد غژغژان |
|
روی بر پایش نهاد آن پهلوان |
|
| |
پس پیمبر روی بر رویش نهاد |
|
بر سر و بر چشم و رویش بوسه داد |
|
| |
گفت یا ربا چه پنهان گوهری |
|
ای غریب عرش چونی خوشتری |
|
| |
گفت چون باشد خود آن شوریده خواب |
|
که در آید در دهانش آفتاب |
|
| |
چون بود آن تشنه‌ای کو گل چرد |
|
آب بر سر بنهدش خوش می‌برد |
|
