| | | | | | |
| |
همچنان کاینجا مغول حیله‌دان |
|
گفت می‌جویم کسی از مصریان |
|
| |
مصریان را جمع آرید این طرف |
|
تا در آید آنک می‌باید بکف |
|
| |
هر که می‌آمد بگفتا نیست این |
|
هین در آ خواجه در آن گوشه نشین |
|
| |
تا بدین شیوه همه جمع آمدند |
|
گردن ایشان بدین حیلت زدند |
|
| |
شومی آنک سوی بانگ نماز |
|
داعی الله را نبردندی نیاز |
|
| |
دعوت مکارشان اندر کشید |
|
الحذر از مکر شیطان ای رشید |
|
| |
بانگ درویشان و محتاجان بنوش |
|
تا نگیرد بانگ محتالیت گوش |
|
| |
گر گدایان طامع‌اند و زشت‌خو |
|
در شکم‌خواران تو صاحب‌دل بجو |
|
| |
در تگ دریا گهر با سنگهاست |
|
فخرها اندر میان ننگهاست |
|
| |
پس بجوشیدند اسراییلیان |
|
از پگه تا جانب میدان دوان |
|
| |
چون بحیلتشان به میدان برد او |
|
روی خود ننمودشان بس تازه‌رو |
|
| |
کرد دلداری و بخششها بداد |
|
هم عطا هم وعده‌ها کرد آن قباد |
|
| |
بعد از آن گفت از برای جانتان |
|
جمله در میدان بخسپید امشبان |
|
| |
پاسخش دادند که خدمت کنیم |
|
گر تو خواهی یک مه اینجا ساکنیم |
|
