مثنوی معنوی/جواب انبیا علیهم السلام مر جبریان را
ظاهر
| انبیا گفتند کاری آفرید | وصفهایی که نتان زان سر کشید | |||||
| و آفرید او وصفهای عارضی | که کسی مبغوض میگردد رضی | |||||
| سنگ را گویی که زر شو بیهدهست | مس را گویی که زر شو راه هست | |||||
| ریگ را گویی که گل شو عاجزست | خاک را گویی که گل شو جایزست | |||||
| رنجها دادست کان را چاره نیست | آن بمثل لنگی و فطس و عمیست | |||||
| رنجها دادست کان را چاره هست | آن بمثل لقوه و درد سرست | |||||
| این دواها ساخت بهر ایتلاف | نیست این درد و دواها از گزاف | |||||
| بلک اغلب رنجها را چاره هست | چون بجد جویی بیاید آن بدست | |||||