| | | | | | |
| |
آنچنانک حق ز گوشت و استخوان |
|
از شهان باب صغیری ساخت هان |
|
| |
اهل دنیا سجده‌ی ایشان کنند |
|
چونک سجده‌ی کبریا را دشمنند |
|
| |
ساخت سرگین‌دانکی محرابشان |
|
نام آن محراب میر و پهلوان |
|
| |
لایق این حضرت پاکی نه‌اید |
|
نیشکر پاکان شما خالی‌نیید |
|
| |
آن سگان را این خسان خاضع شوند |
|
شیر را عارست کو را بگروند |
|
| |
گربه باشد شحنه هر موش‌خو |
|
موش که بود تا ز شیران ترسد او |
|
| |
خوف ایشان از کلاب حق بود |
|
خوفشان کی ز آفتاب حق بود |
|
| |
ربی الاعلاست ورد آن مهان |
|
رب ادنی درخور این ابلهان |
|
| |
موش کی ترسد ز شیران مصاف |
|
بلک آن آهوتگان مشک‌ناف |
|
| |
رو به پیش کاسه‌لیس ای دیگ‌لیس |
|
توش خداوند و ولی نعمت نویس |
|
| |
بس کن ار شرحی بگویم دور دست |
|
خشم گیرد میر و هم داند که هست |
|
| |
حاصل این آمد که بد کن ای کریم |
|
با لیمان تا نهد گردن لیم |
|
| |
با لیم نفس چون احسان کند |
|
چون لیمان نفس بد کفران کند |
|
| |
زین سبب بد که اهل محنت شاکرند |
|
اهل نعمت طاغیند و ماکرند |
|
| |
هست طاغی بگلر زرین‌قبا |
|
هست شاکر خسته‌ی صاحب‌عبا |
|
| |
شکر کی روید ز املاک و نعم |
|
شکر می‌روید ز بلوی و سقم |
|
