مثنوی معنوی/بحث کردن آن سه شه‌زاده در تدبیر آن واقعه
| رو به هم کردند هر سه مفتتن | هر سه را یک رنج و یک درد و حزن | |||||
| هر سه در یک فکر و یک سودا ندیم | هر سه از یک رنج و یک علت سقیم | |||||
| در خموشی هر سه را خطرت یکی | در سخن هم هر سه را حجت یکی | |||||
| یک زمانی اشک‌ریزان جمله‌شان | بر سر خوان مصیبت خون‌فشان | |||||
| یک زمان از آتش دل هر سه کس | بر زده با سوز چون مجمر نفس | |||||