قطعنامه ۱۸۰۳ شورای امنیت سازمان ملل متحد

by مصوب شورای امنیت

قطعنامه ۱۸۰۳ (۲۰۰۸)

مصوب ۳ مارس ۲۰۰۸ شورای امنیت در جلسه ۵۸۴۸ام

شورای امنیت،

با یادآوری بیانیه ریاست شورای امنیت در ۲۹ مارس ۲۰۰۶ (S/PRST/۲۰۰۶/۱۵) و قطعنامه ۱۶۹۶ در ۳۱ ژوئیه ۲۰۰۶ و قطعنامه ۱۷۳۷ در ۲۳ دسامبر ۲۰۰۶ و قطعنامه ۱۷۴۷ در ۲۴ مارس ۲۰۰۷ و با تایید مفاد آنها؛

با تاکید بر تعهد خود درباره معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای، ضرورت تمکین همه کشورهای عضو این معاهده به اجرای کامل تعهداتشان در این زمینه و یادآوری حق همه کشورهای عضو مطابق با بندهای اول و دوم این پیمان برای تحقیقات توسعه، تولید و استفاده از انرژی اتمی در مسیر اهداف صلح‌آمیز بدون هیچ‌گونه تبعیض،

با یادآوری قطعنامه شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (GOV/۲۰۰۶/۱۴) که در آن آمده است که راهکاری برای مسئله هسته‌ای ایران در کنار تلاش‌های بین‌المللی برای جلوگیری از گسترش هسته‌ای و تحقق هدف ایجاد خاورمیانه عاری از تسلیحات هسته‌ای و ابزارهای استفاده از این تسلیحات خواهد بود،

با نگرانی جدی یادآور می‌شود همانگونه که در گزارش‌های ۲۳ مه ۲۰۰۷ (GOV/۲۰۰۷/۲۲)، سی‌ام اوت ۲۰۰۷ (gov/۲۰۰۷/۴۸)، و ۱۵ نوامبر ۲۰۰۷ (gov/۲۰۰۷/۴۸) و ۲۲ فوریه ۲۰۰۸ (GOV/۲۰۰۷/۴) مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) تایید شده است، ایران به صورت کامل و پایدار فعالیت‌های غنی‌سازی و بازفرآوری و پروژه‌های مربوط به آب سنگین که در قطعنامه‌های ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) عمل نکرده، همکاری‌های خود با آژانس بر اساس پروتکل الحاقی را از سر نگرفته و به اقداماتی که شورای حکام آژانس از آن خواسته بود نیز عمل نکرده، و به مفاد قطعنامه‌های ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) که برای اعتمادسازی ضروری هستند، پایبند نبوده است و از این که ایران این اقدامات را در پیش نگرفته است، ابراز تاسف می‌کند،

با نگرانی اشاره می‌کند که ایران توجه خاصی به حق آژانس در بازبینی اطلاعات مربوط به طراحی که از سوی ایران در اختیار قرار گرفته و متعاقب آن اصلاح در کد ۳.۱ و با تاکید بر اساس بند ۳۹ توافقنامه پادمان ایران که بر اساس آن کد ۳.۱ را نمی‌توان به صورت یکجانبه اصلاح و یا به حالت تعلیق درآورد و با تاکید بر این که حق آژانس در بازبینی اطلاعات طراحی که در اختیار آن قرار گرفته یک حق دائمی است که به مرحله ساخت و وجود مواد هسته‌ای در تاسیسات هسته‌ای بستگی ندارد،

با تاکید بر تعهد خود به اجرای اختیارات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، حمایت قدرتمند از نقش شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، ضمن ستایش از آژانس برای تلاش‌های آن در راه‌حل مسائل باقی‌مانده مربوط به برنامه هسته‌ای ایران که با عنوان طرح اقدام میان دبیرخانه آژانس و ایران (gov/۲۰۰۷/۴۸) توافق شد و با استقبال از پیشرفت‌های صورت‌گرفته در اجرای این برنامه کاری که در گزارش ۱۵ نوامبر ۲۰۰۷ مدیر کل (gov/۲۰۰۷/۵۸) نیز به آن اشاره شده، بر اهمیت ارائه نتایج سریع و محسوس و اجرای موثر این طرح اقدام توسط ایران از جمله ارائه پاسخ به تمامی سئوال‌های مطرح شده از سوی آژانس تاکید می‌کند، تا آژانس بتواند از طریق اجرای تدابیر شفافیت‌ساز صحت و کمال اظهارات ایران را مورد ارزیابی قرار دهد.

اعلام می‌کند تعلیق یادشده در پاراگراف دوم قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و همچنین پایبندی کامل و بازبینی‌شده الزامات تعیین‌شده توسط شورای حکام آژانس در حل دیپلماتیک و از طریق مذاکره که بتواند ماهیت صرفاً صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران را تایید کند، سهیم خواهد بود،

تاکید می‌کند چین، فرانسه، آلمان، روسیه، انگلیس و آمریکا تمایل دارند تدابیر اساسی بیشتری را جهت بررسی یک راهبرد کلی برای حل مساله هسته‌ای ایرانیان از طریق گفت و گو و بر اساس پیشنهاد ژوئن ۲۰۰۶ خود (S/۲۰۰۶/۵۲۱) اتخاذ کنند و یادآور می‌شد که تایید این کشورها که به این که به محض حصول اعتماد جامعه بین‌الملل درباره ماهیت صرفاً صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران، با این کشور به همان نحوی برخورد خواهد شد که با یک کشور غیرتسلیحاتی عضو معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای برخورد می‌شود،

با توجه به حقوق و تعهدات کشورها در ارتباط با تجارت بین‌المللی،

با استقبال از راهنمایی‌های ارائه‌شده توسط تیم ویژه اقدامات مالی (FATF) به‌منظور کمک به کشورها در اجرای تعهدات مالی خود بر اساس قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) شورای امنیت،

مصمم است با تدوین تدابیر متناسب برای متقاعد کردن ایران به پایبندی به قطعنامه ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) و الزامات آژانس عمل کند، شورا برای جلوگیری از توسعه فن‌آوری‌های حساس ایران در زمینه برنامه‌های هسته‌ای و موشکی خود تلاش خواهد کرد تا زمانی که شورای امنیت تعیین کند که اهداف این قطعنامه‌ها محقق شده است،

با نگرانی از خطرات مربوط به گسترش هسته‌ای ارائه‌شده از برنامه هسته‌ای ایران که در اینجا منظور ادامه قصور ایران در اجرای تعهدات خود در قبال شورای حکام آژانس و اجرای قطعنامه‌های ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) شورای امنیت است و همچنین با توجه به مسئولیت اولیه شورای امنیت در چارچوب منشور سازمان ملل برای حفظ صلح و امنیت بین‌المللی،

و اقدام بر اساس ماده ۴۱ از فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد:

۱. شورا تایید می‌کند که ایران باید بدون هیچگونه تاخیری اقدامات مورد نظر شورای حکام آژانس در قطعنامه gov/۲۰۰۶/۱۴ که برای ایجاد اعتماد در خصوص صلح‌آمیز بودن برنامه اتمی ایران و همچنین حل مسائل باقیمانده ضروری هستند، اتخاذ کرده و طبق این متن، شورا تصمیم خود را مبنی بر این که ایران باید بدون تعلل بیشتر گام‌های مورد نظر در پاراگراف دوم قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) را بردارد، مورد تاکید قرار می‌دهد؛ و تصریح می‌کند که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به دنبال این تاییدیه است که ایران بند اصلاح شده ۳.۱ را بکار بندد؛

۲. شورا از توافق میان ایران و آژانس به منظور حل تمامی مسائل باقیمانده در ارتباط با برنامه هسته‌ای ایران و پیشرفت‌هایی که در این خصوص صورت گرفته و در گزارش ۲۲ فوریه ۲۰۰۸ مدیر کل (GOV/۲۰۰۸/۴) ذکر شده است، استقبال می‌کند و آژانس را تشویق می‌کند فعالیت‌های خود را برای مشخص شدن مسائل باقی مانده ادامه دهد، و تاکید می‌کند این اقدام باعث احیای اعتماد جامعه جهانی به صرفاً صلح‌آمیز بودن ماهیت برنامه هسته‌ای ایران خواهد شد و از آژانس در تقویت پادمان‌های خود در مورد فعالیت‌های هسته‌ای ایران مطابق با توافقنامه پادمان بین ایران و آژانس حمایت می‌کند؛

۳. شورا از همه کشورهای عضو می‌خواهد تا در مورد ورود یا گذر افرادی که مستقیماً در فعالیت‌های اتمی حساس تولید و تکثیر یا توسعه سیستم تحویل تسلیحات اتمی ایران نقش دارند یا از آن حمایت می‌کنند، از خاک خود هوشیار باشند و تامل به خرج دهند. شورا همچنین این گونه تصمیم گرفته است کشورها کمیته‌ای را که به دنبال بند ۱۸ قطعنامه ۱۷۳۷ تشکیل شده است (در این متن با عنوان کمیته از آن یاد می شود) از ورود یا گذر افراد مورد نظر از خاک خود مطلع کنند، منظور افرادی است که در پیوست ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، پیوست اول قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) یا پیوست اول این قطعنامه نامشان ذکر شده است. آنها همینطور باید افرادی را که شورای امنیت یا کمیته اعلام کرده است و مستقیماً در پیشبرد یا حمایت از فناوری اتمی حساس تولید و تکثیر یا توسعه سیستم‌های پرتاب تسلیحات اتمی و همچنین کسانی که در تامین قطعات، کالاها، تجهیزات، مواد و فناوری‌ای نقش دارند و بر اساس پاراگراف‌های سوم و چهارم قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) ممنوع اعلام شده زیر نظر بگیرند و ورود و گذر آنها را از خاک خود به اطلاع کمیته برسانند مگر در مواردی که سفر آنها مستقیماً مرتبط با بخش‌های ب، قسمت اول و دوم از پاراگراف ۳ قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) ذکر شده است،

۴. شورا تاکید می‌کند که هیچ چیز در پاراگراف بالا مستلزم این نیست که یک کشور مانع از ورود اتباع خود به خاک خود شود و همه کشورها باید در راستای اجرای پاراگراف بالا ملاحظات بشردوستانه از جمله موازین مذهبی و همینطور اهداف مطرح شده در این قطعنامه، قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) از جمله بند ۱۵ منشور آژانس بین المللی انرژی اتمی را رعایت کنند؛

۵. شورا تصمیم می‌گیرد که تمامی کشورها باید اقدامات لازم بمنظور جلوگیری از ورود یا گذر افراد نامبرده در پیوست دوم این قطعنامه و همچنین افراد دیگری که توسط شورای امنیت یا کمیته از آنها به عنوان افرادی که در فعالیت‌های اتمی حساس تولید و تکثیر یا توسعه سیستم تحویل تسلیحات اتمی ایران مستقیما نقش دارند یا از آن حمایت می‌کنند را اتخاذ نمایند. آنها همینطور باید افرادی را که شورای امنیت یا کمیته اعلام کرده و بطور مستقیم در پیشبرد یا حمایت از فناوری اتمی حساس تولید و تکثیر یا توسعه سیستم‌های تحویل تسلیحات اتمی بعلاوه در تامین قطعات، کالاها، تجهیزات، مواد و فناوری‌ای نقش دارند که بر اساس پاراگراف‌های سوم و چهارم قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) ممنوع اعلام شده‌اند، زیر نظر بگیرند مگر در مواقعی که سفر آنها مستقیماً مرتبط با بخش‌های ب، قسمت اول و دوم پاراگراف سوم قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) است و اینکه هیچ چیزی در این پاراگراف نباید مانع از آن شود که کشوری به اتباع خود اجازه ورود به خاک خود را ندهد؛

۶. شورا تصمیم می‌گیرد تدابیر اعمال‌شده در پاراگراف پنج نباید شامل مواردی شود که کمیته به صورت موردی تصمیم می‌گیرد چنین سفرهایی بر اساس نیازهای بشردوستانه، از جمله تعهدات مذهبی یا در زمانی که کمیته به این نتیجه برسد که چنین استثنایی باعث پیشرفت اهداف قطعنامه کنونی می‌شود، نباید اجرا شود.

۷. شورا تصمیم می‌گیرد که تدابیر مورد نظر در پاراگراف ۱۲ و ۱۳، ۱۴ و ۱۵ قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) باید شامل اشخاص و سازمان‌های فهرست‌شده در پیوست اول و سوم این قطعنامه و هر شخص یا سازمانی شود که از جانب آنها یا در مسیر آنها فعالیت می‌کند و یا سازمان‌هایی که مالکیت یا اداره آن در اختیار آنها است و افراد یا سازمان‌هایی که شورا یا کمیته تشخیص می‌دهند به افراد یا سازمان‌های یادشده در بی‌توجهی به تحریم‌ها، یا نقض مفاد این قطعنامه، قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) یا قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) کمک کرده‌اند،

۸. شورا تصمیم می‌گیرد که همه کشورها باید اقدامات مقتضی برای جلوگیری از تامین، فروش یا انتقال مستیم یا غیرمستقیم مواد یا سلاح مربوطه از طریق خاک این کشورها، اتباع ، ناو یا هواپیمای منتقل شود که با پرچم آنها تردد می‌کند و یا از آنها به نفع ایران استفاده شود صرف نظر از این که این از خاک آنها آغاز شده باشد.

الف) جلوگیری از تمامی اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فن‌آوری که در INFCIRC/۲۵۴/Rev.۷/Part۲ از سند S/۲۰۰۶/۸۱۴ تعیین شده است، به جز تامین، فروش یا انتقال، بر اساس الزامات پاراگراف قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری تعریف شده در بخش اول و دوم پیوست آن سند، و بخش ۳ تا ۶ که پیشتر به اطلاع کمیته رسیده است، تنها زمانی که صرفاً جهت استفاده در رآکتور آب سبک تهیه می‌شوند و زمانی که چنین تامین، فروش یا انتقالی برای همکاری‌های فنی که توسط آژانس در اختیار ایران قرار خواهد گرفت یا تحت نظارت آن همانگونه که در پاراگراف ۱۶ قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) تعیین شده است.

ب) جلوگیری از تمامی اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فن‌آوری تعریف‌شده در ۱۹.A.۳ از بخش دوم سند S/۲۰۰۶/۸۱۵؛

۹. شورا از تمامی کشورها می‌خواهد در پذیرفتن تعهدات جدید عمومی برای کمک‌های مالی جهت تجارت با ایران، از جمله ارائه اعتبارنامه‌های صادرات، ضمنانت‌نامه‌ها یا بیمه، به اتباع خود یا سازمان‌هایی که در چنین تجارت‌هایی دست دارند، هوشیار باشند تا از چنین کمک‌های مالی که ممکن است به تولید و تکثیر فعالیت‌های حساس هسته‌ای و یا توسعه سیستم‌های پرتابی و حمل تسلیحات هسته‌ای همچون مواردی که در قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) به آن اشاره شده، اجتناب شود؛

۱۰. شورا از تمامی کشورها می‌خواهد بر فعالیت‌های موسسات مالی کشور خود با تمامی بانک‌های موجود در ایران، خصوصا بانک ملی و بانک صادرات و شعبات و زیرمجموعه‌های آنان در خارج از این کشور هوشیار باشند تا از این که چنین فعالیت‌هایی به گسترش فعالیت‌های حساس هسته‌ای یا توسعه سیستم‌های پرتابی تسلیحات هسته‌ای منجر می‌شود، همانگونه که در قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) به آن اشاره شده، اجتناب گردد.

۱۱. شورا از تمامی کشورها می‌خواهد مطابق با قوانین و اختیارات حقوقی ملی خود و مطابق با قوانین بین‌المللی، خصوصاً قانون دریا و توافقنامه‌های بین‌المللی مرتبط با هوانوردی غیرنظامی، محموله‌هایی را که توسط کشتی‌ها و هواپیماهایی که به سمت ایران و یا از ایران توسط شرکت هواپیمایی ایران و یا شرکت حمل و نقل دریایی جمهوری اسلامی ایران وارد فرودگاه‌ها و بنادر آنها می‌شوند را مورد بازرسی قرار دهند. با توجه به این که دلایل منطقی وجود دارد تصور شود آن کشتی یا هواپیما در حال حمل کالاهایی است که بر اساس این قطعنامه و قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) یا قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) ممنوع اعلام شده‌اند؛

۱۲. شورا همه کشورها را ملزم می‌کند تا در صورتی که بازرسی که در پاراگراف فوق به آن اشاره کردیم صورت گرفت، طی پنج روز کاری گزارشی کتبی در مورد بازرسی، خصوصاً توضیح در مورد دلایل بازرسی و همچنین اطلاعات مربوط به زمان، مکان، شرایط و نتایج به‌دست‌آمده مرتبط با آن بازرسی ارایه کنند؛

۱۳. شورا از همه کشورها می‌خواهد طی ۶۰ روز از زمان تصویب این قطعنامه اقداماتی را که در راستای اجرای موثر پاراگراف‌های ۳، ۵، ۷، ۸، ۹، ۱۰ و ۱۱ انجام داده‌اند که در بالا به آنها اشاره شد، به کمیته گزارش کنند؛

۱۴. شورا تصمیم می‌گیرد کمیته‌ای که بر اساس پاراگراف ۱۸ قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) تشکیل شده برای تدابیر اعمال‌شده در قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) و قطعنامه جاری قابل اعمال است،

۱۵. شورای امنیت بر تمایل چین، فرانسه، آلمان، روسیه، انگلیس و آمریکا بمنظور بهبود تلاش‌های دیپلماتیک بمنظور ارتقای ازسرگیری مذاکرات و مشورت‌ها بر اساس پیشنهاد خود به ایران، با این دیدگاه که به یک راه‌حل جامع، بلندمدت و مناسب برای این مساله دست یابد و در نتیجه آن امکان برقراری تمامی روابط و همکاری‌های گسترده‌تر با ایران بر اساس احترام متقابل و اعتمادسازی بین‌المللی در مورد این که برنامه هسته‌ای ایران صرفا صلح‌آمیز است، تاکید می‌کند و اعلام می‌دارد در صورتی که ایران تمامی فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی و بازفرآوری از جمله فعالیت‌های تحقیقاتی و توسعه را به حالت تعلیق در آورد و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی آن را راستی‌آزمایی کند، مذاکرات مستقیم خود را با این کشور آغاز خواهند کرد،

۱۶. شورا، نماینده عالی سیاست مشترک خارجی و امنیت اتحادیه اروپا را تشویق می‌کند تا به ارتباطات خود با ایران بر اساس پیشنهادات وابسته ارائه‌شده از سوی چین، فرانسه، آلمان، روسیه، انگلیس و آمریکا با این دیدگاه که شرایط لازم برای ازسرگیری مذاکرات را ایجاد کند، ادامه دهد؛

۱۷. شورا بر اهمیت این امر تاکید می‌کند که همه کشورها از جمله ایران، اقدامات لازم را برای تضمین این امر اتخاذ کنند که نباید ادعایی از جانب دولت ایران یا نهاد یا شخصیتی در ایران که بر اساس قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و قطعنامه‌های مرتبط مشخص شده‌اند، یا اشخاصی باقی بماند که مدعی هستند به نفع شخص یا نهاد در ارتباط با هر قرارداد یا تعاملی دخالت دارند که بنا بر تدابیر اعمال‌شده در این قطعنامه، قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) ممنوع اعلام شده است.

۱۸. شورا از دبیر کل آژانس می‌خواهد طی ۹۰ روز گزارشی مبنی بر اینکه آیا ایران تمامی فعالیت‌های ذکرشده در قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، و همچنین در مورد پایبندی ایرانیان به تمامی اقداماتی که شورای حکام از ایران خواسته و دیگر مفادی که در قطعنامه‌های ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) و این قطعنامه از آنها خواسته شده است به شورای حکام آژانس و در موازات آن به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارائه کند تا مورد بررسی قرار گیرد؛

۱۹. شورا مجدداً تاکید می‌کند که باید اقدامات ایران را با توجه به گزارش‌هایی که در پاراگراف‌های بالا به آن اشاره شد، بررسی کند.

الف) این که شورا باید اجرای تدابیر را تا در مدتی که ایران همه فعالیت‌های بازفراوری و غنی‌سازی را متوقف کرده باشد از جمله تحقیق و توسعه که توسط آژانس راستی‌آزمایی شده باشد، به حال تعلیق درآورد تا مذاکرات را با حسن نیت پیش رفته و یک نتیجه فوری به گونه‌ای حاصل شود که مورد قبول طرفین باشد.

ب) این شورا باید تدابیر مورد نظر در پاراگراف های ۳، ۴، ۵، ۶، ۷ و ۱۲ قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و همینطور پاراگراف‌های ۲، ۴، ۵، ۶ و ۷ قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷)، و پاراگراف‌های ۲، ۴، ۶، ۷، ۸، ۹ و ۱۰ و ۱۱ این قطعنامه را در زودترین زمان ممکن بعد از دریافت گزارش مورد نظر در پاراگراف فوق مبنی بر این که ایران کاملاً به تعهدات خود در قطعنامه‌های مذکور شورای امنیت و برآورده کردن خواسته‌های شورای حکام عملی کند به گونه‌ای که به تایید شورای رسیده باشد.

ج) این شورا باید در صورتی که گزارش مورد نظر حاکی از آن باشد که ایران به قطعنامه ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) و این قطعنامه عمل نکرده است، تدابیر دیگری را بر اساس بند ۴۱ از فصل هفتم منشور سازمان ملل سازمان ملل اتخاذ کند تا ایران را متقاعد نماید که به این قطعنامه‌ها و درخواست‌های آژانس پاسخ مثبت بدهد، و تاکید می‌کند تصمیمات بعدی زمانی لازم خواهند شد که چنین تدابیر ضروری شوند؛

۲۰. شورا این مساله را همچنان پیگیری خواهد کرد.

پیوست II

الف) افرادی که نام آنها در قطعنامه ۱۷۳۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد ذکر شده است:

۱- محمد قنادی (معاون AEOI در بخش تحقیقات و توسعه)

۲- داود آقاجانی (رییس مرکز آزمایشی غنی‌سازی سوخت PFEP در نطنز)

۳- بهنام عسگرپور (مدیر عامل اراک)

ب) افرادی که نام آنها در قطعنامه ۱۷۴۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد ذکر شده است:

۱- سید جابر صفدری (مدیر تاسیسات غنی‌سازی نطنز)

۲- امیر رحیمی (رئیس مرکز تحقیقات و تولید سوخت اتمی اصفهان که بخشی از شرکت تولید و تهیه سوخت هسته‌ای سازمان انرژی اتمی ایران است و در فعالیت‌های غنی‌سازی مشارکت دارد.)

پیوست III

۱- شرکت ابزار برش کاوه (به خاطر دخالت در تولید اجزای دستگاه‌های سانتریفیوژ)

۲- شرکت‌های بازرگانی تجارت توانمند سکال و شرکت‌های سیستم سکال (این شرکت تابعه سعی کرده بود برای نهادی که در قطعنامه ۱۷۳۷ به آن اشاره شده محصولات حساسی را خریداری کند)

۳- شرکت الکترونیکی صنام (زیر مجموعه صنایع هوا و فضای وزارت دفاع (AIO) که در برنامه موشک‌های بالستیکی ایران دست دارد)

۴- گروه فنی اتحاد (زیرمجموعه سازمان صنایع هوا و فضای وزارت دفاع (AIO) که در برنامه موشک‌های بالستیکی ایران دست دارد)

۵- کارخانجات صنعتی ماشین‌های دقیق (IFP)، (کارخانه کاربردی آکا - زیرمجموعه سازمان صنایع هوا و فضای وزارت دفاع (AIO) که برای تهیه برخی تجهیزات مورد استفاده قرار می‌گرفته است)

۶- جابر ابن حیان - آزمایشگاه متعلق به AEOI فعال در فعالیت‌های چرخه سوخت هسته‌ای)

۷- شرکت صنعتی جوزا (زیرمجموعه سازمان صنایع هوا و فضای وزارت دفاع (AIO) که در برنامه موشک‌های بالستیکی ایران دخالت دارد)

۸- صنایع متالورژی خراسان (زیرمجموعه صنایع مهمات‌سازی (AMIG) است که به وزارت دفاع ایران وابسته است. این گروه در تولید اجزای دستگاه‌های سانتریفیوژ شرکت دارد)

۹- شرکت تولیدی باتری نیرو (این شرکت زیرمجموعه سازمان صنایع دفاعی ایران است. وظیفه آن ساخت واحدهای برق برای ارتش ایران از جمله سیستم‌های موشکی است)

۱۰- صنایع انرژی پیشگام (در ساخت تاسیسات تبدیل اورانیوم اصفهان مشارکت داشته است)

۱۱- شرکت تهیه تجهیزات ایمنی SEP (زیرمجموعه سازمان صنایع هوا و فضای وزارت دفاع (AIO) که در برنامه موشک‌های بالستیکی ایران دست دارد)

۱۲- شرکت تماس (در فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی شرکت دارد. تماس نهادی است که چهار شرکت، تحت پوشش آن تاسیس شده‌اند. یکی از آنها در زمینه استخراج اورانیوم، یکی در زمینه کنسانتره و دیگری در زمینه فرآوری اورانیوم، غنی‌سازی و ضایعات آن فعالیت می‌کنند)

منبع

• خبرگزاری فارس

این اثر از یکی از اسناد رسمی سازمان ملل متحد برگزیده شده است. سیاست این سازمان مبتنی بر انتشار آثارش در حوزه مالکیت عمومی است تا «نظرات موجود در اسناد ملل متحد به صورت هر چه گسترده‌تر» اشاعه یابد. بر اساس دستورالعمل اداری ST/AI/189/Add.9/Rev.2 که فقط به زبان انگلیسی موجود است، اسناد ذیل در تمام جهان در مالکیت عمومی قرار می‌گیرند: صورت جلسات رسمی (شرح مذاکرات همایش‌ها، صورت‌جلسه‌های لفظ به لفظ و ملخص آن‌ها،...) اسناد رسمی سازمان ملل متحد که با نماد این سازمان منتشر می‌شوند مواد اطلاعاتی عمومی که در اصل به منظور آگاهی‌بخشی نسبت به اقدامات سازمان ملل متحد طراحی شده باشند (این اسناد شامل نسخی که به منظور فروش تهیه شده باشند نمی‌شود).