قانون تجارت ایران/فتهطلب
= فصل دوم - در فته طلب =
ماده ۳۰۷[ویرایش]
فتهطلب سندی است که به موجب آن امضاکننده تعهد میکند مبلغی در موعد معین یا عندالمطالبه در وجه حامل یا شخص معین و یا به حوالهکرد آن شخص کارسازی نماید.
ماده ۳۰۸[ویرایش]
فتهطلب علاوه بر امضا یا مهر باید دارای تاریخ و متضمن مراتب ذیل باشد:
۱- مبلغی که باید تأدیه شود با تمام حروف،
۲- گیرنده وجه
۳- تاریخ پرداخت
ماده ۳۰۹[ویرایش]
تمام مقررات راجع به بروات تجارتی (از مبحث چهارم الی آخر فصل اول این باب) در مورد فتهطلب نیز لازمالرعایه است.