عطار (درتعصب گوید)/زو یکی پرسید کای صاحب قبول

by عطار

	زو یکی پرسید کای صاحب قبول			تو چه می‌گویی ز یاران رسول
	گفت من از حق نمی‌آیم به سر			کی توانم داد از یاران خبر
	گرنه در حق جان و دل گم دارمی			یک نفس پروای مردم دارمی
	آن نه من بودم که در سجده گهی			خار در چشمم شکست اندر رهی
	بر زمین خونم روان شد از بصر			من ز خون خویش بودم بی‌خبر
	آنک او را این چنین دردی بود			کی دل کار زن و مردی بود
	چون نبودم تا که بودم خودشناس			دیگری را کی شناسم در قیاس
	تو درین ره نه خدا و نه رسول			دست کوته کن ازین رد و قبول
	تو کفی خاکی درین ره خاک شو			از تبرا و تولا پاک شو
	چون کفی خاکی سخن از خاک گوی			جمله را تو پاک دان و پاک گوی