| | | | | | |
| |
شهری است وجود آدمی زاد |
|
بر باد نهاده شهر بنیاد |
|
| |
باد است که خاک را براند |
|
چون باد گذشت خاک استاد |
|
| |
دل خسرو شهر و عقل دستور |
|
شهوت چو عوام و خشم جلاد |
|
| |
گر شاه به مشورت وزیر است |
|
خرم بود آن بلاد و آزاد |
|
| |
ور هیچ به ضد آن بود کار |
|
بنیاد همه به باد برداد |
|
| |
جان گنج طلسم جسم دایم |
|
بر گنج ازین طلسم بیداد |
|
| |
گه خازم گنج ایمن و مصلح |
|
گه باد به دست رند و شیاد |
|
| |
در بسته به مهر خاتم دین |
|
وان مهر به دست عشق همزاد |
|
| |
سلطان چو خزینه نقل فرمود |
|
شد شاه و وزیر و شحنه آزاد |
|
| |
شه خانه خراب و شهر خالی |
|
از گفت و شنود و بانگ و فریاد |
|
| |
عمال مناصب ولایت |
|
هر یک به بلاد دیگر افتاد |
|
| |
در انجمن مقربان است |
|
زیرا که بدین قدم نشان است |
|
